*مگر ائمه (ع) مثل ما انسان نیستند؟ با توجه به اینکه انسان ممکن الخطاست چگونه می توان آنها را معصوم نامید؟

خدای متعال دو پیامبر به انسان اهداء کرده؛ یکی عقل و یکی هم وحی. فرق عقل و وحی این است که در وحی اشتباه راه ندارد؛ اما در عقل اشتباه راه دارد. از آنجا که در عقل اشتباه راه دارد، انسان ممکن الخطاست. اما چون در وحی اشتباه راه ندارد، پیامبر و امامی که متصل به وحی می شود، از هر اشتباه و گناه و خطائی معصوم می باشد. انسان برای اینکه بتواند در پیچ و خمهای زندگی مسیر را درست طی کند، احتیاج به راهنما دارد و کسی که می خواهد انسان را از گناه و خطا دور کند، خودش باید از گناه و خطا پاک باشد. چون یک کور نمی تواند عصا کش کور دیگری باشد. لذا اگر به خاطر عصمت از خطا و اشتباه ائمه نبود، انسان امر به اطاعت از آنها نمی شد.

عصمت دو نوع است؛ عصمت ذاتی و عصمت عارضی یا اکتسابی. عصمت اکتسابی عصمتی هست که هر انسانی با جهد و تلاش می تواند در دراز مدت آن را کسب کند و این عصمت به واسطه تلاش بر انسان عارض می شود. اما عصمت ذاتی عصمتی است که از همان ابتدای خلقت از درون و ذات انسان می جوشد و انسان در عصمت اولیه خود خدشه ای ایجاد نکرده تا بعد بخواهد آن را دوباره کسب کند. فرق 14 معصوم با بقیه پیامبران خدا این است که 14 معصوم از هر گناه و خطا و ترک اولی معصوم و پاک هستند. اما پیامبران دیگر الهی فقط از گناه و خطا پاک بودند؛ ولی ترک اولی داشتند. ترک اولی یعنی اینکه پیامبر خدا خطا و گناه ندارد؛ اما کار بهتری که می تواند انجام بدهد را انجام ندهد. مثل خرما خوردن حضرت آدم.

اینکه پیامبران دیگر خدا ترک اولی داشتند، اما 14 معصوم نداشتند، بر میگردد به اینکه تنها دین اسلام هست که کاملترین دین است و پیامبر اسلام و ائمه اطهار متولی و مبلغ دین کامل خدا بودند. اما دینی که پیامبران دیگر خدا مأمور بودن تبلیغ کنند، تنها مقدمه دین اسلام بود و خود دین اونها یک دین کامل نبود. دین اسلام به قدری کامل است که در درجات بالای آن حتی سخن از ترک مباحات هم شده است و لذا لازمه پیشوائی این دین آن است که در امامت آن حتی ترک اولی هم نباشد.